บนทางเดินเพลินเผลอเพ้อคะนึงเฝ้ารำพึงซึ่งอดีต กรีดรอยแผล
สะกิดย้ำสะเก็ดเก่า เร้าดวงแดเกินต้านแม้ความคิด...จิตปรุง
ห้วงภวังค์ แปรภาพเดิม เติมแต่งร่างแลสล้างวิจิตรพิสดารพลุ่ง
เวิ้งถวิลจินตทัศน์จรัสจรุงทอถักรุ้งพราวพราย...จะป่ายคว้า
มายาซ้อนกลชู พรูอดีตปนเปขีดอนาคตกำหนดท่า
ปทัดฐานรหัสกรรม จำสัญญาอวิชชาสหายรัก...ชักนำ
ลิ่วลิ่วเริงเพลิงรุ่ม สุมโศกพะวงโลกหลงเงา...เมาดื่มด่ำ
สุขเพียงน้อยร้อยรึงตรึงงจินตนาพร่ำ ปณิธานมอม กล่อมบรรเลง
จึงปัจจุบันขณะเลือน เสมือนไร้ลมหายใจพิศโพ้นกระโจนเขย่ง
กาลเวลาล่วงแล้ว...แผ่วเสียงเพลงคว้าง! วังเวง...เปล่าดาย ณ ปลายทาง
ศิตาลี
จากกระดานพูด-คุย ห้อง "ลานธรรมกวี" เว็บไซต์ "สยามของเรา"., ศิตาลี ภาพ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น